Recensie Rockportaal.nl
“Vanaf het moment dat de riff van ”The Ripper” werd ingezet kon ik niet meer stoppen met headbangen en meezingen. Dit was voor mij dan ook het hoogtepunt van de set. Zowel instrumentaal als de vocalen waren fantastisch, Walter heeft hier wederom bewezen dat hij een fantastische zanger is. Ook bij ”Green Manalishi” was dit goed te horen, gevold door ”Diamonds and Rust”.”
“De uitvoering van ”Exciter” was ook brilliant, het was ook leuk om te zien hoe de band contact maakte met het publiek, dat was hier erg goed te merken terwijl iedereen wederom luidkeels meezong. Vandaar dat het mooi was dat ”Breaking the Law” hierna werd gespeeld, de energie van ”Exciter” hing namelijk nog in de lucht. De uitvoering van ”Victim of Changes” was fantastisch, ik was hier ook weer enorm onder de indruk van de vocalen. ”Sinner” is ook altijd al een van mijn favoriete Priest nummers geweest, de uitvoering die Concrete Priest deed was fantastisch en ook hier kon ik niet stoppen met headbangen. Met ”You’ve Hot Another Thing Coming” was het ook weer headbangen geblazen, hoe kan het ook anders met de nummers die op het ”Screaming for Vengeance” album stonden. Tot slot werd het fantastische ”Hell Bent for Leather” gespeeld. Een goede afsluiter van een fantastische set.”
Recensie Zwaremetalen.com
De band weet te verrassen met Exciter, dat bij het grote voorbeeld pas voor het eerst sinds jaren weer terug is op de setlist. En het nummer wordt perfect afgeleverd. Dat geldt zeker ook voor Victim of Changes, dat na Breaking the Law komt. Voorwaar geen gemakkelijk nummer, maar de polderversie van de Metal God doet het perfect. En zonder teleprompter. Concrete Priest scoort nóg meer bonuspunten met het machtige Sinner en sluit natuurlijk af met You’ve Got Another Thing Comin’ en Hell Bent for Leather. Als er nog tijd over is voor een laatste nummer, mag het publiek suggesties doen. Degene die The Sentinel het hardst schreeuwt krijgt zijn zin en de beloning in een prima uitvoering van dat wereldnummer.
Recensie Metalfan.nl
“De band kiest ook voor een setlist die bijna helemaal op mijn smaak is afgestemd. Vreesde ik op voorhand nog op een set stompzinnige meezingers en eenvoudige beukers van ‘British Steel’, dit bleef gelukkig beperkt tot de onvermijdelijke ‘You’ve Got Another Thing Comin’’ en het toch wel lekkere ‘Breakin’ The Law’. Het is met afstand de jongste band van de dag (waarover de zanger nog een snerend grapje maakt met betrekking tot de leeftijd van het publiek), maar ze spelen louter repertoire uit de Priest-periode 1974-1982. En niet de meest voorspelbare, want ik had niet gedacht ‘The Ripper’ te horen. Om nog maar te zwijgen over de twee covers van ‘The Green Manalishi’ (Fleetwood Mac) en zelfs ‘Diamonds And Rust’ (Joan Baez). Misschien jammer als je als coverband twee covers van de gecoverde band covert, maar ze worden met stijl en flair gebracht. De stijl wordt zelfs geil als ze zich vervolgens wagen aan mijn tweede all-time favorite die ik deze dag hoor: na ‘Free Bird’ wordt het ontzagwekkende ‘Victim Of Changes’ gebracht. En ook nu is het een kleine acht minuten puur oorgasme. Te gekke uitvoering en meer in de authentieke stijl die op ‘Sad Wings Of Destiny’ is te vinden dan de metal-sound die Judas Priest er tegenwoordig zelf aan geeft. Concrete Priest gooit er daarna ook eens ‘Exciter’ uit, hoe fijn.”
Recensie Musika.be
“Afsluiten deden we met een Judas Priest tribute band. Concrete Priest grasduint vooral door het oudere werk van Judas Priest en voegt daar iets uniek en eigenzinnigs aan toe. We zijn niet echt fan van tribute bands, doorgaans kun je het niveau van het origineel moeilijk evenaren. Maar Concrete Priest deed dit op een zeer energieke wijze net wel en krijgen daardoor toch een pluimpje meer op hun hoed. Een mooiere ode dan deze kan Judas Priest nog moeilijk krijgen. Knap slot van de eerste avond.”
